12 Şubat, 2010

Yemişim Kupasını, Bu Bile Yeter..


Pek umudum yoktu maçtan önce..Alsında vardı da kendimi umutlandırıp sonra üzülmek istemiyordum..Zaten Fenerbahçeli arkadaşlarla da "Turu geçemesek biz sizi Bursa'da her türlü en az 2 farklı yeneceğiz" iddiasına girmiştim..Hatta gün içinde arkadaşın teki "üst sınıfa geçerse bir kuzu keseceğim" diye bir adak adamış benden borç istedi parayı tamamlamak için , "Lan dedim oğlum biz bu akşam Fener'i öpüp turu geçelim bir kuzu da ben keseceğim"




 İglesias ilk golü attığında içimde ilk umut pırıltıları oluşmaya başladı ama hiç çaktırmıyordum, İvankov'un penaltısının ardından ilk yarının ardından ilk yarı öyle bitince " Acaba harbiden olacak mı" moduna girdiğimiz anda maçın devre arasında TRT'de yayınlanan Şans Topu çekilişinde ilk top 16 gelip, topu çeken kız da "Bu 16 numaralı topu tüm Bursasporlular'a armağan ediyorum diyince ben de içimden "Allah dedim işarete bak tur geliyor"..

Neyse ikinci yarı başladı, Dahi Daum ilk oyuncu değişkliği hakkını "Emre Belözoğlu" ile kullandı ve ilk devrede en 2 kırmızı kartı hakeden Bilica alındı oyundan..Bilmiyorum bizim oyuncularımızın her itirazında sarı kart çıkaran zihniyet bu adamı niye atamadı 2.sarıdan..

Neyse ikinci yarı başladı, Guiza hemen başlarda yine 1 gol kaçırmasına rağmen 60.dakikada saha kenarında Sercan'ı görünce kuzu muhabbeti yaptığım arkadaşım aradı " Hadi olum bak benim kuzunun siparişini veriyorum, Sercan da giriyor sen de ayarla parayı" diye espirili bir şekilde ağzımız kulaklarında telefonda konuşurken Turgay FB savunması arkasına sarkıp 3.golü atınca nasıl bir gaza geldiysem fırlatmışım telefonu elimden..

Öyle böyle derken dakikayı 90 edince, "Tamam dedik bu maç uzar, penaltılarla da biz teksasın önündeki kaleyi seçip bu maçı taraftarın da desteğiyle her türlü alırız"..

Ulan ne dediysek tersi çıkmak zorunda mı ben lafımı bitirmeden Guiza kardeş balının da yardımıyla (orda top bizim Bombacı İbrahim'e çarptı, yoksa Guiza o topu hertürlü dağa taşa yollardı) Fenerbahçe'nin golünü atınca kahrolduk hepimiz..
Hatta rahat 2 saat kadar hiç konuşmadım kimseyle, acayip gerildim, acayip çöktüm..
Allah'tan maça gitmemişim, o ruh haliyle eve dönüş yolunda kesin bir şeyler gelirdi başıma..




Neyse sağlık olsun, kupadan elendik ama bizi küçük gören herkese Bursaspor'un büyüklüğünü ispat ettik..
Dün akşam çok üzüldük ama hepimizin başı dik durmalı bugün..
Tüm futbolcularımız terlerinin son damlalarına kadar savaştılar..
Hepsini alınlarından öpüyorum..
Yemişim Kupasını, Bu Bile Yeter Bize..
Hepinizden Allah Razı Olsun..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder