Galatasaray:2 Bursasporumuz:1

Garipliklerle dolu bir maçı yine boynu bükük tamamladık..
İnsan şu futbol denen oyun niye 87 değil de 90 dakika diye isyan etmekten alıkoyamıyor kendini..
Oysa futbolun kurallarına kadar isyan edecek ne çok şey var..

Mesela bir müsabakada hangi "taraf"ta olduğu herkes tarafından çok önceden bilinen bir şahsiyet ne amaçla adeleti sağlaması için görevlendirilir ki?
Bunun cevabını maalesef hiç kimse sorgulamaz, sorgulayamaz..
Geçen yıl BJK'nin çocuğu nasıl maçımıza atanıp anamızı ağlattığında sesimiz çıkmadıysa bugün de sesimizi çıkaramıyoruz.

Elin alkolik zencisi hakeme el kol hareketi yapar, aman sakin ol diye bin bir ikna yöntemine başvurulur, bizim çocuk kafasını kaldırır kartı yer anında..
Şu "elle kart isteme" hareketinin karşılığı sarı kart değil miydi? Biz mi yanlış biliyoruz.
Ya da o kural kitabı sadece bizim gibi baş kaldıranları uysallaştırmak için mi yazılmış?
Bilmiyoruz, bilemiyoruz.
Para onlarda güç onlarda..
Bize düşen o güç karşısında boyun eğmek.

Geçen sezon ligin 8. haftasında kendi sahamızda bize atılan penaltının oluşumunu hatırlayan vardır. Hatırlamayan da gitsin baksın.
Aynı pozisyon bu maçta yaşandı. O gün rakibe şarj yaptığı için cezalandırılan oyuncu bugün mağdur oldu.
Kim gördü bunu?
Tabi ki hiç kimse..
Sahi ya bu takıma penaltı çalmak yasak.
Ulan kime isyan ediyorsun ki sen?
Kölesin sen köle. Baş kaldırman yasak. Kendini savunma hakkın yok.

Günün birinde bir padişah varmış.
Her canı sıkıldığında ota boka zam yapar, kimsecikler de sesini çıkarmazmış.
Sonunda vezirin teki isyan etmiş. Padişahım demiş, yeterin artık. Halk açlıktan ölecek, siz hala zam yapıp duruyorsunuz, kimsenin hiç bir şey alacak gücü kalmadı..
Padişah tamam demiş vezire.
Git pazara bak, gördüklerini bana aynen aktar.
Vezir gitmiş bakmış, pazar ağzına kadar dolu. Giren çıkanın haddi hesabı yok.
Ama kimsenin adam gibi bir şey aldığı da yok.
Mallar aynen duruyor.
Halk sebzeleri meyveleri 2'şer 2'şer alabiliyorlarmış en fazla.
Bunu öğrenen padişah tekrar vezirini yanına çağırmış, tamam demiş artık zam yok..
Ama git demiş pazarın girişine bir adam koy, her girenden birer altın alsın..
Ertesi hafta vezir yine gitmiş pazara, bakmış ki herkes hayatından memnun, kimsenin bir şeye sesini çıkardığı yok.
Ama artık insanlar ikişer ikişer değil de birer birer almaya başlamış, elmayı armudu, domatesi, biberi...
Vezir yine gitmiş padişaha anlatmış gördüklerini..
Padişahın da artık tepesi atmaya başlamış iyice..
Tamam demiş o zaman pazarın çıkışına da bir adam koy, o da alsın birer altın..
Bizim vezir yine gitmiş pazara..Bakmış yine iğne atsan yere düşmeyecek..Ama bu sefer alış veriş yapan hiç kimse kalmamış..
Millet bakıp bakıp çıkıyormuş dışarı.
Padişah bunları öğrenince iyice çıldırımış.
İnsanların neden hala isyan etmediğini anlayamıyormuş bir türlü..
Vezire git demiş zindandan en uzun boylu, en yapılı gardiyanı bul, sonra da adamı sokağa sal, yakaladığını siksin..
Ertesi gün padişahın sarayının kapısına halktan 7-8 kişi dayanmış, başlamışlar yumruklamaya..
Padişah tamam demiş ya bu iş oldu, sonunda benim halkım başkaldırıyor, sevinmiş adam içten içe..
Sonra gitmiş kapıdaki isyankarlara bakmış..
Kapıdaki adamlardan biri seslenmiş..
Padişahım demiş, bir tane daha, bir tane daha..
Bize bir gardiyan yetmiyor, bir tane daha gönder..

Bizim ülkenin hali de aynı o hesap.
Halk alışmış bir kere dönüşü yok.
Stokholm sendromuna tutulmuş, tecavüzcüsüne aşık olmuş herkes.

Maç mı? Ne maçı arkadaş her şey net değil mi?
Geçen yıl İstanbul takımının teki ligi şampiyon bitirdi de ne oldu?
Aldılar mı Şampiyonların ligine? Almadılar.
Nerde o takımın başkanı? Asbaşkanı?
Kupayı alan İstanbul takımın hocası nerde? Futboldan sorumlu yöneticisi?
Başkanları dışarda da noluyor?
Teröristlerin kapısında ağlamaktan başka ne işe yarıyor??