Şampiyonluğumuzu ilan etmemizin üzerinden 24 saatten fazla geçti ama durumu idrak etmede hala sıkıntılar yaşıyorum.
Hayal aleminde gibiyim sanki.
Her an biri dürtecek her şey bitecekmiş gibi geliyor.
Durup durup "Her türlü Bizans Oyunlarına Rağmen İstanbul Hegomanyasına Son Vereceğiz" yeminini ettiğimiz günleri hatırlıyorum..
İstanbul takımlarına karşı yıllardır ne kadar başımızı bir an bile eğmeden mücadele ettiğimizi düşünüp düşünüp gururlanıyorum.
Sonra bir anda "O Senenin Bu Sene" olduğunu farkediyorum.
Gözlerim doluyor..
Televizyon, internet, gazete...
Her yerde Bursaspor'dan bahsedildiğini görünce mutlu oluyorum ama içten içe de kıskanıyorum aslında.
Aynı sevgililerin birbirini kıskanması gibi bir duygu bu benimkisi.
Bursasporum sadece benim olsun, başka hiç kimse onun adını anmasın istiyorum.
Açıkçası o reyting maymunlarının hiç biri samimi gelmiyorlar bana.
İlk başta bize övgüler yağdırıp şirinliklerini gösterdiler..
Sonra baktılar ki iş ciddi,
Sivas'a falan benzemiyor Bursa..
Çok geçmeden "Şampiyonluk Baskısı"nı kaldıramaz diye bir şey attı delinin teki ortaya.
Sonra da hepsi ağız birliği etmişçesine bağıra bağıra bir taraflarını yırttılar "Bursaspor Sonunu Getiremeyecek" diye.
İlk puan kaybımızda zil takıp oynadılar, o yırttıkları yerlerine de bir güzel kınaları sürmeyi ihmal etmediler.
Şimdi de hepsi "Ben Demiştim" edebiyatı yapıyorlar, şaka gibi.
Gülerim memleketimin ağlanacak haline.
Ve son olarak da kendime sallamayı da ihmal etmiyorum akşamdan beri...
Ne ters adamım yahu.
2004'te Sakarya'da küme düştük, ben Bursa'daydım.
2010'da Bursa'da şampiyon olduk, ama bu kez ben Sakarya'dayım :)
(Fanatik'in Şampiyonluğumuzu Duyurduğu Baskısı)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder